(алы̆ х̚ур, х̚ор), manum iniicere; probare; auctorem esse ut; nomen subscribere наложить, положить руку; подписываться, приложить руку; побить (кого). Изамб. Т. Качалова. „Сире валли лаша çук тесе калать“, тит; „пĕре пур та, сире юрăхлă мар; алла хурса пăхмасăр ан илĕр“. Он говорит: „Для вас лошадей нет; есть одна, но она вам неподходяща; не испытав ее, не покупайте“. Якей. Эп хачччен çын (с’ин) çине ал хоман. Я до сих пор не бил никого. || Ст. Чек. Вăл хĕре илмешкĕн эп алă хумастăп. Я не советую жениться на этой девушке.
Алă (ал) хур 1. приложить руку (руки) к чему; 2. бить / побить кого; ударять / ударить кого.
1. Путсĕр нимĕç пӳрт çине Хучĕ ирсĕр аллине. Вара тепĕр ирчченех Ялăм çунчĕ тĕпренех. Я. Малкай. 2. Асапшăн, юншăн тавăрса Нимĕç çине хуратпăр алă. Уйăп М.
Çавăн пекех пăхăр:
алă тӳрчĕ алă тыт алă тытмалла выля алă тытми « алă хур » Алă хурçи Алă хурси алă хушши алă чăмăрĕ алă шăли